Ale Sztuka! Czytelnicy proponują: STO, BWA i Quest.

Co podoba się czytelnikom? Małe koncerty, rzeźby, spektakle. Liczą się doznania, emocje, niezapomniane chwile. To jest "Ale Sztuka!" Oto typy naszych czytelników:

Olga Romanowska z przyjaciółmi: gorzowska BWA

Zgłaszam do akcji "Ale sztuka" Galerię BWA w Gorzowie, za konsekwentne pokazywanie mieszkańcom Gorzowa dzieł artystów z najwyższej półki POLSKIEJ SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ. W zeszłym roku ogromne wrażenie zrobiły na mnie rzeźby Adama Myjaka oraz możliwość poznania tego doskonałego artysty. Z przyjemnością oglądałam również prace Jacka Sroki czy Wojciecha Mullera wieloletniego rektora poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Cenię Galerię BWA za to, że pokazuje prace lokalnych, zdolnych i młodych artystów, np.: Grzegorza Piotrowskiego, Tomasza Kalitko. Galeria znana jest też w Polsce z bardzo dobrych katalogów, które towarzyszą każdej wystawie.

Jerzy Górecki: urokliwy wystrój kościoła

Wiodącą rolę w kulturze europejskiej na przestrzeni wieków odgrywała sztuka sakralna. Przywołać tu można liczne przykłady, jak np.: gotyckie rzeźby świętych, płaskorzeźbione tympanony gotyckich kościołów, piękne renesansowe freski malowane na ścianach i sklepieniach świątyń czy barokowe obrazy o tematyce biblijnej stawiane na ołtarzach kościelnych. Do dziś wzbudzają podziw jako dzieła uniwersalne i ponadczasowe.

Obecnie trudno jej przypisać taką rolę. A że jest jednak ciągle żywa i nadal stanowi inspirację dla wielu artystów, mogliśmy się przekonać choćby z organizowanych w gorzowskim BWA kierowanym jeszcze przez Jerzego Gąsiorka "Biennale Sztuki Sakralnej". Odzwierciedlały one aktualne tendencje artystyczne i formalne, bowiem dzieło sakralne powstające teraz, musi być dziełem wypowiedzianym językiem XXI wieku. A nie jest to zadanie łatwe.

Doskonale jednak, w moim przekonaniu, poradził sobie z tym problemem poznański artysta Jacek Nowak w ukończonym w ubiegłym roku (choć był to proces kilkuletni) rzeźbiarskim wystrojem Kościoła p.w. Pięciu Braci Męczenników Międzyrzeckich w Gorzowie Wlkp., którego dzieło (i autora) niniejszym zgłaszam do plebiscytu "Gazety" "Ale Sztuka!".

Odwiedzając gorzowskie (i nie tylko) kościoły, te budowane współcześnie, również i dawniej, spotykamy wystroje efektowne, ale i też bardzo przeciętne, a nawet banalne i tandetne. Jest wiele przykładów, gdzie dominuje eklektyzm, pomieszanie form i stylistyczny chaos. Wynika to z nienajlepszego gustu, czy braku dobrego smaku i plastycznego wyczucia u autorów tych rozwiązań przestrzennych.

W zgłoszonym do konkursu kościele o skromnej lecz harmonijnej architekturze, zaskakuje nas niesamowity wystrój wnętrza w całości opracowany w drewnie. Największe wrażenie, także ze względu na skalę założenia robi olbrzymi drewniany ołtarz figuralny o tematyce związanej z patronami kościoła. Nieco skromniejsze, choć równie efektowne, są ołtarze w bocznych kaplicach kościoła, a całość dopełniają imponujące formą i wielkością, stacje drogi krzyżowej.

Szacunek budzi niezwykła konsekwencja w realizacji tego wystroju. Widać tu wielką dyscyplinę i troskę o stylowy porządek. Żadne inne odmienne stylistycznie dzieło nie zakłóca harmonijnego opracowania. Całość jest wyważona i przemyślana.

Dopełnieniem jest staranny pod względem kolorystycznym i strukturalnym dobór kamienia okładzinowego na ściany, posadzkę oraz filary.

Obok artysty niezaprzeczalne zasługi w osiągnięciu takiego efektu ma osoba ks. proboszcza Władysława Pawlika będącego współautorem artystycznej koncepcji.

Andrzej: magiczny koncert Warto Jest Pomagać

Czytając Gazetę Wyborczą, dowiedziałem się o plebiscycie "Ale sztuka!". Przyszło mi do głowy wydarzenie, które na długo zostanie w pamięci. Jest to grudniowa akcja charytatywna "Warto jest pomagać". Piękny koncert z piękną inicjatywą pomocy tym, którzy tego potrzebują. Podczas tego wieczoru Teatr Lubuski wypełniony był po brzegi, wspaniała scenografia na czele z grającym na trąbce aniołem i gwiazdą, pośród wspaniałych żywych choinek, których zapach sprawił że poczułem się magicznie.

Wystąpiły znane osobistości z woj. lubuskiego m.in. Piotr Protasiewicz i Pani Wioleta Haręźlak, był także koncert Eweliny Flinty. Całość poprowadzili Joanna Brodzik i Leszek Jenek wspaniały duet. Mógłbym długo pisać o tym wydarzeniu. Myślę że jest to wydarzenie, które jest już marką naszego województwa. W moim przekonaniu to akcja "Warto jest pomagać" zasługuje na to wyróżnienie, bo to jest wielka Ale sztuka!!

Adam Piechowiak: zjawiskowi Terminus A Quo i Solanin Film

Uczestniczę w życiu kulturalnym Nowej Soli oraz Zielonej Góry, jestem absolwentem UZ, mieszkańcem Nowej Soli. Chciałbym oddać głos na dwa zjawiskowe wydarzenia kulturalne. Pierwszym jest Teatr Terminus A Quo i Spotkanie Teatru Otwartego, w którym uczestniczyłem po raz drugi. I przyznam, że bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło, przede wszystkim przekrojem prezentowanej treści, od swawolnej zabawy po poruszanie ważnych treści życiowych - przyznam, że dzięki styczności z tak różną sztuką przekonałem się do teatru offowego, który jest prawdziwy i prezentuje wysoki poziom, mówiąc krótko - porusza o wiele bardziej niż instytucjonalne podmioty.

Drugą pozycją jest Solanin Film, jedyna okazja do spotkania z kinem offowym, kinem, które wydawało mi się w pełni amatorskim tworem, a okazuje się, że jest atrakcyjne w swej prostocie i często nie odbiega produkcją od kinowych filmów. Miałem okazję porównać swoje poglądy i wartości wobec ogólnopolskich prądów - przyznaję bez bicia, obie imprezy pokazały mi kawał mnie w innym świetle! Odnalazłem tam siebie, poznałem poglądy innych, zmierzyłem się z problemami, z którymi wydawało mi się, że należy się izolować.  Trafia to do mnie w stu procentach - kultura pełna pasji, zaangażowania i bezinteresowności. Klimat obu imprez był w pełni kameralny i przyjazny dla widza mimo ich rozmachu jak na Nową Sól.

Poznałem podobnie myślących ludzi z Polski, zarówno wśród widzów jak i twórców. Zapadnie mi to w pamięci, tyle mogę zrobić oddając głos w ramach wdzięczności, czekam na więcej. Poza tym doceniam działalność Quest Europe, Marzeny Więcek, Jurka Owsiaka (Woodstock) i Zielonej Jadłodajni.

B.W: mistrzowska Filharmonia Gorzowska

Mnóstwo jest zdarzeń, przy których chce się zakrzyknąć Ale Sztuka!! Jednakże rozważając kulturę w skali makro i mikro, czyli co dla społeczeństwa- (tu miasta) i co dla mnie, szarej myszy, melomanki, to krzyczę FILHARMONIA w Gorzowie!! Dlaczego?

1. Wysiłek miasta na miarę epoki.

2.Fantastyczne otwarcie z wielką Dziewiąta Beethovena, mistrzowsko poprowadzoną przez p. Piotra Borkowskiego- dyrektora artystycznego.

3.Świetna, młodziutka, międzynarodowa orkiestra, pełna entuzjazmu.

4. Znakomite koncerty symfoniczne z wielkim repertuarem i nazwiskami.

5. I na koniec dyrektor artstyczny i dyrygent, twórca orkiestry, autor repertuaru muzyki klasycznej- pan Piotr Borkowski. A może ta osoba powinna być jedyną uosabiającą sukces Filharmonii.

Karol Kolba: uczta dla duszy na nowosolskich STO

Na wydarzenie woj. lubuskiego typuję Spotkanie Teatru Otwartego w Nowej Soli. Wszystko za sprawą niespotykanej formy imprezy. Na wydarzenie przyjeżdża wiele osób z całego kraju. To artyści, miłośnicy sztuki i ciekawi ludzie. W przerwach między kolejnymi spektaklami można z nimi porozmawiać na wiele ciekawych tematów. Poznać kaszubską gwarę, posłuchać muzyki wykonywanej na żywo w poczekalni, czy wreszcie porozmawiać z twórcami. Luźna atmosfera mocno sprzyja - po zakończeniu działań każdego dnia organizowana jest wspólna kolacja, na której można potańczyć z artystami, czy wspólnie napić się piwa.

Same spektakle to także uczta dla duszy. Starannie dobrane teatry alternatywne z naszego województwa, oraz z najodleglejszych zakątków kraju, których próżno szukać gdzie indziej. Pojawiają się tylko tutaj. Dla mnie jako fotoreportera to uczta barw, kształtów kolorów i ruchu - serdecznie polecam STO!

Marta Kowal: Quest Europe, okno na filmowy świat

Pragnę zgłosić do konkursu "ALE SZTUKA" Międzynarodowy Festiwal Kina Autorskiego Quest Europe. Dzięki temu festiwalowi mamy niesamowitą okazję obejrzeć filmy, których byśmy nie obejrzeli ani w kinie ani w telewizji. Są to zarówno produkcje polskie, jak i zagraniczne, nagradzane na całym świecie, lecz normalnie dla widza niedostępne. Finałowi festiwalu, oprócz konkursu, towarzyszą zawsze spotkania z wybitnymi gwiazdami kina jak Jerzy Stuhr, Maja Komorowska czy Zbigniew Zamachowski. Podczas takich spotkać widz ma niebywałą okazję do spotkania swoich idoli, których może zobaczyć wyłącznie na małym lub dużym ekranie. Oprócz tak szczególnych spotkań zostają zorganizowane zawsze imprezy towarzyszące jak: warsztaty filmowe, pokaz mody filmowej, koncerty muzyki filmowej, wystawa plakatu filmowego itp.

Quest Europe to najdłużej trwający festiwal filmowy w Polsce, ponieważ zaczyna się zwykle w lipcu i kończy dopiero pod koniec sierpnia. Ponadto jako jeden z nielicznych festiwali w Polsce ma prawo do nominowania filmów do Nagrody Jana Machulskiego. Ta impreza kulturalna do okno na świat filmowy dla mieszkańców naszego województwa i jak najbardziej zasługuje na wyróżnienie.

Wojciech Michał Oziemkowski: Tak dla TAQ!

Swój głos w plebiscycie organizowanym kolejny raz przez "Gazetę Wyborczą", Radio Zachód i TVP Gorzów, pragnąłbym oddać na grupę teatralną TAQ, oryginalnie pochodzącą z Nowej Soli. Jest to grupa zapaleńców i pasjonatów, którzy tworzą min. Spotkanie Teatru Otwartego, którego lokomotywą od kilkudziesięciu lat (w różnej formie) jest Edward Gramont, twórca teatru TAQ. Uważam, iż jest to potrzebne, aby w dobie trywializacji kultury, promowania moralności stadnej, i gospodarki New World Order, która robi z ludzi maszynki do wybierania od nich pieniądza, aby kształtować pierwotne instynkty, pomóc rozumieć świat na wiele sposobów, złożonych i z założenia zawartych w dramacie. Poza tym, palącą jest potrzeba zaznajamiania ludzi z wiecznie rywalizującymi ze sobą siłami Apollina i Dionizosa, które to były zarzewiem do powstania klasycznego dramatu, teatru greckiego. Pięknie jest robić coś na wskroś wszystkiemu, pomimo wszelkich reguł i tej całej cholernej masy, która nie wiadomo gdzie brnie. Dlatego uważam, że mój głos jest nad wyraz celnym.

Irena Kasprzak: STO, bo po stokroć zachwyciły

Spotkanie Teatru Otwartego warte zachwytu? Warte. Dlaczego? Poza oczywistym, że niezależny teatr (w tym także amatorski) to energia życiodajna, bardzo uważna, czuła i autentyczna, to nowosolskie Spotkanie Teatru Otwartego (19 edycji) jest bezcenną kulturotwórczą inicjatywą. Tętni nie tylko spektaklami teatrów z całej Polski, także muzyką, wystawami i spotkaniami bardzo różnych światów artystycznych. Wyzwala potencjał twórczy, pozwala cieszyć się różnorodnością, uświadamia, że móc to chcieć. Nikt tu nie narzeka na trudne czasy, ludzie rozpoznają się poprzez wolę działania, dając z siebie, to co w nich najcenniejsze i nie oczekują na specjalne siebie traktowanie. To praca zespołowa, ale możliwa ze względu na wzajemny szacunek poszczególnych artystów. Radość ze spotkania i dawania siebie każdemu, kto zechce czerpać ze źródła, jaką jest sztuka. To wolność polegająca na wyzwalaniu potencjału, którego siły czasami sami nie jesteśmy świadomi.